W tej przepięknej części naszego kraju najbardziej lubię zapach starego drewna, z których zbudowane są śliczne małe kościółki. Bieszczadzkie cerkwie zwiedza się jadąc zgodnie ze szlakiem architektury drewnianej. Jest ich wiele, ale każda z nich to zupełnie osobne dzieło sztuki (przynajmniej dla mnie). Większość z grekokatolickich cerkwii została zaadoptowana na kościoły katolickie. Na szczęście w niektórych udało się uratować przepiękne ikonostasy.

Z tego co się dowiedziałam częśc z tych cerkwii była wybudowana w stylu łemkowskim, a część w bojkowskim. Zwiazane było to z tradycją ludności zamieszkującej te tereny przed II Wojną Światową  i wysiedlonej w okresie powojennym. Historia nie jest łatwa ani dla tych którzy pozostali, ani dla tych, którzy musieli w krótkim czasie z dobytkiem mieszczącym się często w kilku walizkach zmienić miejsce zamieszkania. Kiedyś poznałam jedną przesympatyczną dziewczynę, która pochodzi z Łemków i której rodzina została wysiedlona w okolice Poznania. Powiedziała mi, że zwłaszcza dla starszych ludzi było to jak wyrywanie drzew z korzeniami.

Rozpoczęliśmy więc naszą podróż .... Najpierw cerkiew w Wisłoku Wielkim, następnie w Komańczy, Smolniku, Chmielu.

Warto będąc w Bieszczadach zrobić sobie wycieczkę na połoniny. Piękne widoki...

Idąc trzy kilometry od parkingu w Polankach można odwiedzić cerkiew w Łopieńce. Znajduje się w niej kopia obrazu słynącej łaskami Matki Bożej. Łopienka na początku XIX wieku była podobno największym ośrodkiem kultu maryjnego w Bieszczadach. Na kilkudniowym odpuście zaczynającym się 13 lipca przybywało co roku kilkadziesiąt tysięcy ludzi.

Idąc spacerkiem w stronę łopienki idziemy pomiędzy dywanami żółtych kwiatów. Nieco dalej możemy zobaczyć retorty do wypału węgla drzewnego.

Gdzie jeszcze się wybrać ? Na spacer do Tworylnego -  to wieś, której nie ma. Jest to jedno z piękniejszych i najbardziej odludnych miejsc w Bieszczadach. Kiedyś działała tu studencka baza namiotowa.
Tworylne to  wieś założona w XV wieku. W 1921 r. Tworylne liczyło 119 domów i 721 mieszkańców. Po 17 września 1939 r. wieś przecięła granica biegnąca Sanem. W Latem 1946 r. opustoszałe po wysiedleniu ludności zabudowania spaliła kompania UPA . Dziś w Tworylnem można znaleźć wiele śladów tamtego życia. Z drewnianej cerkwi pozostała podmurówka i ruina dzwonnicy.  Miejsce, gdzie stały zabudowania dworskie można rozpoznać po fundamentach dworu, kamiennych filarach stodoły i pięknej alei dworskiej wysadzanej wiązami, lipami i jesionami.